वृत्त – सिंहनाद
२ ८ २
मी थकलो धावुनिया
अन आलो तुजपाशी
सांभाळ मला देवा
घे कवळुन हृदयाशी
मी धावत का होतो
कळले न मला तेव्हा
मी चुकलो हे कळले
अन वळलो मी तेव्हा
हावरा अती झालो
वखवख सुटली फार
सांभाळू ना शकलो
जड देहाचा भार
नाती गोती सरली
उरले न सवे काही
निष्कांचन होउन मी
आलोय तुझ्या पायी
तो पैलतीर खुणवे
निर्मोही मन आता
बस तुझ्या पावलांची
अनिवार ओढ आता
जयश्री अंबासकर
दुनियेत किर्र घनदाट हरवली वाट बिकट हा घाट दिसेना काही
लावले जगाने दार बंधने फार नवा अंधार सुचेना काही
लोटली युगे ना सरे जन्म हा झुरे रिक्तता उरे तेच ते भोग
वाटते पुरे हा त्रास सुखी आभास मुका वनवास फक्त उपभोग
का जुल्मी पुरुषी बळा सोसुनी कळा होउनी शिळा लावणे जीव
देहात नवा ओंकार नको आधार हवा अधिकार नकोशी कीव
रक्तात उसळते गाज सोडुनी लाज उधळते शेज आज सक्तीची
हृदयात पेटते आग जाळुनी बाग अंतरी जाग नव्या शक्तीची
शृंखला जरी पायात टाकुनी कात मी दिमाखात भरारी घ्यावी
लांघुनी शीव थाटात करावी मात नवी सुरुवात उद्याची व्हावी
या कभिन्न काळ्या तटी जरी एकटी परी संकटी तुझा आधार
ऐकुनी तुझी बासरी सख्या श्रीहरी पुन्हा अंतरी वाटतो धीर
जयश्री अंबासकर
वृत्त - देवराज
गालगाल गालगाल गालगाल गालगा
ना समेट ना क्षमा न कोणतीच शक्यता
कोणता दुवा न आज ना तहास मान्यता
ऐकले तुझे किती न ऐकणार मी अता
ऐकणार फक्त तू सुनावणार मी अता
घाव रोज जे दिलेस तेच आठवून मी
विस्तवास आतल्या जपेन चेतवून मी
आग अंतरातली जिवंत ठेवणार मी
तीच आग घेउनी करेन भस्मसात मी
डावपेच तेच ते फुशारक्या तुझ्या किती
का समोरुनी लढावयास वाटते भिती
आखलास व्यूह तू जरी कुटील घातकी
भेदणार मीच ओळखून चाल बेरकी
वार फक्त सोसले अता न सोसणार मी
शस्त्र पारजून यापुढे असेन सज्ज मी
आपले हिशेब सर्व चोख फेडणार मी
एक एक डाव घेत युध्द जिंकणार मी
जयश्री अंबासकर
वृत्त : जगदीश्वरबाला
मात्रावली - २ ६ ऽऽ ८ ४
गोजिरवाणी ऽऽ गोंडस माझी छकुली
कळले न कधी ऽऽ केव्हा मोठी झाली
आभाळ नवे ऽऽ शोधत थेट निघाली
बघता बघता ऽऽ भुरकन उडुनी गेली
आकाशाला ऽऽ अता गवसणी घाली
मज आठवते ऽऽ अजुनी बोबड बोली
नव क्षितिजाची ऽऽ ओढ तिच्या पंखांना
होती रडली ऽऽ शाळेला जाताना
अंगण अजुनी ऽऽ तिच्या सयीतच रमते
“आई-आई” ऽऽ लाघव हाळी घुमते
होईल कधी ऽऽ फिरुनी ते बागडणे
वाचून तिच्या ऽऽ घरटे केविलवाणे
भेटेल तिला ऽऽ राजसवाणा कोणी
नेईल तिला ऽऽ बनवुन त्याची राणी
होतातच का ऽऽ लेकी भरभर मोठ्या
जातातच का ऽऽ सोडुन अपुल्या घरट्या
जयश्री अंबासकर
वृत्त - मंदारमाला गागाल गागाल गागाल गागा, लगागा लगागा लगागा लगा दाटून कंठात येतो उमाळा पुन्हा पापणीभार होतो रिता आभाळ होते जरा मोकळेसे ढगातून सार्या व्यथा पांगता येती फिरूनी तुझ्या आठवांच्या सरी शल्य घेऊन ताजे पुन्हा दु:खास माझ्या नवा कोंब येतो तजेला जुन्या वेदनेला पुन्हा झाकोळ झाकोळ दाही दिशांना पुन्हा सर्द शून्यात संवेदना अंधार वेढा तनाला मनाला, पुन्हा अंतरी गोठती भावना येते अकस्मात चाहूल जेव्हा मनी जागती जाणिवांचे मळे चैतन्य येते तुझ्या पावलांनी पुन्हा चिंब होते सुखाचे तळे पाशात जुल्मी असा गुंतलो मी तुझी ओढ श्वासात ध्यासात या संमोहनातून बाहेर यावे न वाटे मनाला कधीही प्रिया ओढाळ वेल्हाळ माझ्या मनाला किती आवरू लावुनी शिस्त मी स्वाधीन केले स्वत:हून झालो तुझ्या चक्रव्यूहात बंदिस्त मी जयश्री अंबासकर ही कविता तुम्हाला इथे ऐकता येईल
सपने सलोने बुनती है राते चंदा को अपने चुनती है राते सांसोंकी धुन और खामोश बातें धडकन की लय पे चलती है रातें
वृत्त - अर्कशेषा
गालगाल गालगाल गालगाल गागा
चांदण्यात एकटीच आज मी सख्या रे
पार रात्र मी कशी करू तुझ्याविना रे
आठवातले अजून चिंब भास सारे
उष्ण पेटते अजून अंतरी निखारे
आग चांदण्यात तीच, तेच गार वारे
तू हवास या क्षणी नको मुळी पहारे
द्वाड चांदण्यातले चटोर धुंद तारे
पेटवून रोमरोम आणती शहारे
चांदणे टिपूर छेड काढते अता रे
चंद्रही अता फितूर ऐकुनी इशारे
देहधून वाजते अधीर गात्र सारे
रात्र ही भरात ये अता तरी सख्या रे
जयश्री अंबासकर
ही कविता तुम्ही माझ्या आवाजात इथे ऐकू शकता.
देवराज वृत्त
गालगाल गालगाल गालगाल गालगा
भेटुनी सख्या तुला युगे कितीक लोटली
सांग तू कशी घडेल थेट भेट आपुली
दूर राहिलो तरी कधी न प्रीत आटली
ओढ मात्र आणखीच वाढली उरातली
भोगले तुझ्याविनाच तप्त कोरडे ऋतू
आपसूक गोठले मनातले किती ऋतू
मूक जाहले ऋतू कधी न हासले ऋतू
फक्त क्रूर भासले तुझ्याविना सख्या ऋतू
साद घातली किती मनास मी पुन्हा पुन्हा
हाक थेट पोचली तुझ्याकडेच रे पुन्हा
गुंतणे तुझ्यात मी असेल हा जरी गुन्हा
सांगते करेन मी असा गुन्हा पुन्हा पुन्हा
दूर राहुनी सख्या किती असे झुरायचे
शुष्क होउनी कशास सांग तू जगायचे
स्वप्न पाहते मनात एकरूप व्हायचे
एकदा तुझ्या मिठीत धुंद मोहरायचे
जयश्री अंबासकर
वृत्त - मदिरा
लगावली - गालल गालल गाललगा ललगा ललगा ललगा ललगा
अल्लड मोहक डौल तिचा, हरिणीसम नाजुक चंचलता
हास्य खट्याळ खळीत तिचे, मधुकुंभ तिथे जणु होय रिता
सावळ सावळ रंग तिचा, तन सुंदर रेखिव शिल्प जणू
स्निग्ध तिच्या नजरेत नवे, खुलते फुलते नित इंद्रधनू
सिंहकटी लयबद्ध हले, घन रेशिम कुंतल सावरता
नित्य खुळे जन होत किती, दिलखेच अदा बघता बघता
लोभस शैशव का अजुनी, सरले न तिचे जपलेच कसे
लाघव वावर गोड तिचा, बघताच जिवा हर लावि पिसे
रूपवती गुणवान अशी, असतेच कुठे अवनीवरती
स्वप्न असे पण का न बघू, धरबंध कशास मनावरती
स्वप्न परी गवसेल कधी, कळले न कुणा न कळेल कधी
तोवर स्वप्न खुळे बघतो, जगता जगता गवसेल कधी
जयश्री अंबासकर
ख्वाब में उनका सताना जी हमें मंजूर है
निंद आंखोंसे गंवाना भी हमें मंजूर है
महफिले उनकी गजब होगी हमे मालूम है
सिर्फ उनका गुनगुनाना भी हमें मंजूर है
मुस्कुराके रोक लेना कातिलाना है बडा
इस तरह उनका मनाना ही हमें मंजूर है
बात अब हर एक उनकी मान लेते प्यार से
महज उनका हक जताना भी हमें मंजूर है
देर से आना पुरानी आदतों में एक है
झूठ उनका हर बहाना भी हमें मंजूर है
साथ उनका शायराना पल लगे हर खुशनुमा
वक्त का खामोश गाना भी हमे मंजूर है
जयश्री अंबासकर
ये गझल मेरी आवाज में सुन सकते है !!
तुम अगर यूं साथ हो तो जिंदगी आबाद है
बिन तुम्हारे सच कहूं तो जिंदगी बरबाद है
आसमां के चांद तू, खुद पे ना अब गुमान कर
इस जमीं पर तुझसे बेहतर देख मेरा चांद है
क्यूं हकीकत और ख्वाबों में खडी दीवार है
जिंदगी से बस हमारी इतनी सी फ़रियाद है
आशिकी में होश खो के जिंदगी मदहोश है
अब जहन में सिर्फ़ तुम हो और तुम्हारी याद है
जिंदगी है बेरहम और कायदे भी सख्त है
खुश हूं मै की अब भी मेरे ख्वाब तो आजाद है
इश्क ही अब जिंदगी और
आशिकी हर सांस है
अब खुदाई और खुदा भी सब तुम्हारे बाद है
जयश्री अंबासकर
ये गझल मेरी आवाज में नीचे दी गयी लिंक पर सुन सकते है
जब जब जीवन लगे पहेली
सुलझाने की कोशिश कर
कही ना कही हर सवाल का
होगा उत्तर यकीन कर
राते लंबी कितनी भी हो
देख ख्वाब, ना आहे भर
सुबह खडी उस पार रातके
सूरज पे तू यकीन कर
कडी धूपके बाद हमेशा
सावन का इंतजार कर
काले बादल घिर
आये तो
होगी बारिश यकीन कर
कठिन घडी आयी है लेकिन
दौर चलेगा ये पलभर
समय ठहरता नही कभी भी
चलने पर तू यकीन कर
हार कभी तो, कभी जीत है
खुद के दम पे कोशिश कर
मुमकिन है जीतना हारके
इतना खुद पे यकीन कर
जयश्री अंबासकर
ये कविता आप नीचे दी गयी लिंक पर सुन सकते है
