मन आतूर आतूर
त्याला कशाची ही भूल
काय बाई आज व्हावे
मन आतूर आतूर
ओठी सलज्ज कमान
हसू होई छान स्वार
वाट पाहतं कोणाची
मन आतूर आतूर
वारा बावरा छळतो
छेड उगाच काढतो
म्हणे जरा तू सावर
मन आतूर आतूर
गंध ओळखीचा येई
गूढ उकलून जाई
लोचनात का हे नीर
मन आतूर आतूर
पायरव येता कानी
खुळावतो जीव वेडा
दारी दिसता साजण
सडा घालतो मोगरा
आता मन हे अधीर
मन आधीर अधीर
जयश्री
6 comments:
कवितेला बहिणाबाईंच्या 'अरे संसार संसार' मधला नाद जाणवतोय. कविता उत्तम आहेच;पण शेवटच्या सहा ओळी...
पायरव येता कानी
खुळावतो जीव वेडा
दारी दिसता साजण
सडा घालतो मोगरा
आता मन हे अधीर
मन आधीर अधीर
इथे आगंतुक वाटतात.'मन आतूर आतूर' हे पालूपद छान आहे.ते वापरून त्यात सुधारणा नाही का करता येणार?
प्रमोद देव.
he tumchi duniya khupacha haasari, kavyabhari ani surekh aahe
Since "एक होता कार्व्हर" सगळ्यात आवडतं पुस्तक, written by Veena Gavankar, you may be interested in Organic food, fruits etc.
May I request you to visit
http://dailytiffin.blogspot.com/
and
http://ayurvedasanjeevani.blogspot.com/
harekrishnaji, अरे मी मेलमधून माझा response पाठवते रे! आणि मी तुझा इमेल पत्ता शोधत होते.....पण दिसला नाही म्हणून इथेच आभार मानते.
तुझा ब्लॉग बघितला....... खूप interesting वाटला.वेळ मिळाला की वाचून प्रतिक्रिया देईनच.
माझा अजून एक ब्लॉग आहे. वेळ झाला तर जरुर चक्कर टाक
https://jayavi.wordpress.com/
जयश्री
हाय गुरुजी, आज झाला शेवटी एकदाचा blog तयार, बघा आपल्या पसंतीस उतरतो का?
मन अधिर अधिर छाने लय...
harekrishnaji@yahoo.com
Post a Comment