दुरावा

येते का रे तुला आठवण माझी.... होतोस का रे माझ्यासारखाच तू ही व्याकुळ......!!

देतोस का उजाळा

त्या धुंद आठवांना

होतोस काय हळवा

स्पर्शून आठवांना

त्या एकल्या दुपारी

तो प्रश्न कापरासा

होकार लाजरासा

इन्कार ही जरासा

झाल्या कशा अचानक

सांजा अजून कातर

जगणे अवघडलेले

विरहातले निरंतर

आहे तसा शहाणा

अपुला जरी दुरावा

आतून पेट घेतो

पण हाच रे दुरावा

तैसाच चंद्र अर्धा

दोघांत वाटलेला

त्या पौर्णिमेत अजुनी

तू मुक्त सांडलेला

जयश्री अंबासकर