Sunday, November 19, 2023

दे दो इजाजत

न बादल, न बिजली, न सावन की आहट
किताबों के पन्नों में बस सरसराहट 

कहां गुम हसीं और वो खिलखिलाहट 
क्यूं है उदासी में सहमा सा घूंघट 

पलकों में  कितनी गुमसुम शरारत
आंखों की बोली कहां है वो नटखट 

दुनिया जहां की छोडो शराफत 
अब तो जरा सी कर दो बगावत 

बदल दो जमाने से डरने की आदत 
करो अब तो दिल से दिल की हिफाजत 

गर है जरा सी खुद से मोहब्बत 
दिल को खुशी की दे दो इजाजत 

जयश्री कुलकर्णी अंबासकर

Thursday, November 16, 2023

आधी ये तू

मुक्त चांदणे विरघळण्याच्या आधी ये तू
प्राजक्ताच्या दरवळण्याच्या आधी ये तू

जखम केवढी जपतो झाकुन कौशल्याने
खपली निघुनी भळभळण्याच्या आधी ये तू

आठवणींनी पोखरलो आधीच केवढा
मुळापासुनी उन्मळण्याच्या आधी ये तू

रस्ता देखिल दमला चालुन माझ्या सोबत
कंटाळुन तोही वळण्याच्या आधी ये तू

मानत नाही कधीच कुठल्या अफवांना मी
किडा संशयी वळवळण्याच्या आधी ये तू

जयश्री कुलकर्णी अंबासकर

Saturday, August 05, 2023

सुख म्हणावे मी कशाला

कोण जाणे काय होता शाप सुंदरशा घराला
एक मोठा दोर होता टांगला त्याच्या छताला

नक्र अश्रुंचा किती पाऊस अन् आक्रोश झाला
मात्र माझ्या हुंदक्याचा खूप झाला बोलबाला

रोज एखादी असावी वेदनाही सोबतीला
त्याविना येणार नाही मोलही नुसत्या सुखाला

वार झाले जीवघेणे ना कधी भांबावले मी
फक्त एका सांत्वनेचा काळजाला भार झाला

शिल्प सुंदर मानसीचे त्या क्षणी साकारण्याला
हो विधात्यानेच छिन्नी घेतली घडवावयाला

अंतरीच्या भावनांचा कोंडमारा फार झाला
पावसाने साथ केली आसवे लपवावयाला

मी सुखाला गाठण्याचा यत्न आटोकाट केला
"काय व्याख्या तव सुखाची," प्रश्न पाठोपाठ आला

जयश्री अंबासकर

Wednesday, July 19, 2023

आजाद रातें

सुनते सुनाते बतियाती रातें
हौले से होती मदहोश रातें

हां चांद भी तो बाहों में था तब
होती थी कितनी धनवान रातें

दिन भी खुशी से, थे जल्द ढलते
तुम्हारे लिये थी बेचैन रातें

होती कहां थी आजाद रातें
लेती थी लेकिन इल्जाम रातें

जीये जा रहा था तुम्हें गुनगुनाते
हुई जा रही थी कुर्बान रातें

गुमसुम हुई कब वो प्यारी सी बातें
लगने लगी अब ये अनजान रातें

लगती थी हमदर्द खामोश रातें
अब क्यूं हुई है बेदर्द रातें

✍️जयश्री अंबासकर 

Wednesday, July 12, 2023

सळसळते आहे

जुने सोडुनी नव्या दिशेला वळते आहे
दिशा मनाची पुन्हा नव्याने कळते आहे

दोन विकल्पांमधेच उत्तर दडले होते
प्रश्न सोडला म्हणुन अता हळहळते आहे

थिजल्या होत्या काळजातल्या भावभावना
आपुलकीच्या शब्दाने विरघळते आहे

क्रूर नाट्य अनुभवले होते वात्सल्याचे
स्पर्शदंश ते जुने तरी कळवळते आहे

उभा ठाकला भूतकाळ साक्षात समोरी
खपली निघुनी जखम पुन्हा भळभळते आहे

छाटत जावे हात पाशवी समाजातले
इच्छा असुरी मनामधे वळवळते आहे

कडे कपारीतुनी जरी कोसळते आहे
लाट मनाची उंचच उंच उसळते आहे

अपुली त्रिज्या, व्यास आणखी परिघ ठरवला
वर्तुळ व्यापुन आनंदी सळसळते आहे

जयश्री अंबासकर 

Friday, June 30, 2023

पण तो आता परका होता

प्रसंग मोठा बाका होता
मारेकरीच काका होता

कळले आधी म्हणुन थांबला
वळणावरती धोका होता

पावसातली भेट अचानक
पण तो आता परका होता

त्याच्यासाठी काळजातला
चुकला माझा ठोका होता

जखम लागली पुन्हा भळभळू
एक उसवला टाका होता

जवळपास मी सदा रहावे
एकच त्याचा हेका होता

आनंदी आहेस ना अता?
प्रश्नच त्याचा तिरका होता

आयुष्याच्या संध्याकाळी
परिसर ओकाबोका होता

✍️जयश्री अंबासकर

Saturday, June 24, 2023

पंख पसरल्यानंतर

आकाशाची उंची कळते झेप घेतल्यानंतर 
पंखांमधली शक्ती कळते पंख पसरल्यानंतर 

रंगामधल्या साधर्म्याचा वाद काय कामाचा
काक-पिकातिल फरक समजतो वसंत फुलल्यानंतर 

रोख हवेचा बघून ठरते मित्र-शत्रुता आता 
संत्र्याचाही होतो मंत्री पक्ष बदलल्यानंतर 

'मृत्यू देखिल सुंदर असतो', कीर्तनात ऐकवतो
उडते त्याची गाळण मृत्यू थेट भेटल्यानंतर 

सोशिकता, माया अन् संयम कैसे एका ठायी 
समजेलच पुरुषाला स्त्रीचा जन्म घेतल्यानंतर 

जयश्री अंबासकर

Friday, March 24, 2023

समेट

समेट 

कुठे पोचण्यासाठी नव्हती आस
मनात नव्हती ओढ कशाची खास
पाय थांबले जशी संपली वाट
डोळे आले भरून काठोकाठ 

एकाकीशी होती माझी वाट
काळोखाने भरली होती दाट
कुणीच नव्हते ज्याची व्हावी भेट
होते केवळ गर्द उदासी बेट 

एकांताच्या कुशीत शिरले थेट
रडले ओक्साबोक्शी करुन समेट 
संयम लाटा फुटल्या अंदाधुंद
झाले पुरते अश्रूही बेबंद 

दु:ख निवळता आले पुरते भान
मान्य करावे नियतीचे हे दान
एकांताचा राखुनिया सन्मान
खेळ नवा मांडून पुन्हा जिंकेन 

करेन सुंदर जगणे माझे मीच 
एकांताचा विसरुन सारा जाच
मैत्रिण होइन आता माझी मीच  
नवीन आयुष्याची नांदी हीच 

जयश्री अंबासकर

Thursday, March 02, 2023

त्याच्या माझ्यामधले काही

चुकते आहे काय नेमके समजत नाही
काय करावे, तेच नेमके उमजत नाही
नात्यामधले काय नेमके बिनसत आहे
त्याच्या माझ्यामधले काही उसवत आहे 

नाते इतके तकलादू तर कधीच नव्हते
त्याच्या माझ्यामधे दुरावे कधीच नव्हते
तरी कशाने सोबत त्याची हरवत आहे
त्याच्या माझ्यामधले काही उसवत आहे 

हरवत आहे हसणे हल्ली त्याचे माझे
मौनामधले झुरणे हल्ली त्याचे माझे
दुनियादारी ऐसीतैसी निभवत आहे
त्याच्या माझ्यामधले काही उसवत आहे 

रुक्ष कोरड्या नात्यामधले क्षीण उसासे
उगा द्यायचे खिन्न मनाला फक्त दिलासे
आठवणींचे व्याकुळ मोहळ रडवत आहे
त्याच्या माझ्यामधले काही उसवत आहे 

विझते आहे कणाकणाने ज्योत मनाची
मना उभारी मुळी न उरली अता कशाची
जगणे म्हणजे उरली केवळ कसरत आहे
त्याच्या माझ्यामधले काही उसवत आहे 

जयश्री अंबासकर 

Monday, February 06, 2023

९६ व्या अखिल भारतीय संमेलनातला गजल मुशायरा

 ९६ वे अखिल भारतीय साहित्य संमेलन... कविवर्य सुरेश भट गज़लकट्टा... सन्माननीय व्यासपीठावरचा गज़ल मुशायरा... शिस्तबद्ध नियोजन .... अत्यंत प्रतिभावान गज़लकारांसोबत व्यासपीठावर गज़ल सादर करायला मिळणं... समोर असलेले दर्दी रसिक ... मिळणारी उत्स्फूर्त दाद, गोपालचं जबरदस्त सूत्रसंचालन... गज़ल सादर करताना खूप समाधान मिळालं...

😊