घायाळ करते चांदणे
जागून सरते यामिनी
देहात भिनते चांदणे
येतेच परतुन पौर्णिमा
बेभान करते चांदणे
चंद्रास गगनी भेटण्या
आतूर असते चांदणे
सळसळत असता ती इथे
दरवळत असते चांदणे
एकांत विरही भासते
व्याकूळ करते चांदणे
प्रेमात भिजल्या हर मना
आजन्म पुरते चांदणे
अन् रात्र सरताना नभी
विरघळत असते चांदणे
जयश्री अंबासकर
No comments:
Post a Comment