धुंद तेच चांदणे
हवेत तोच गारवा
शिरशिरी तशीच का
जागते उरात या
पाकळ्यात उमलती
रंग तेच लाजरे
अंतरात फुलविती
तशीच फुलपाखरे
गंध तोच दरवळतो
अल्लड वार्यासवे
तसाच श्वास उसवतो
कोवळ्या कळ्यांसवे
मंतरल्या त्या क्षणात
अजून जीव घुटमळे
पुनवराती आज का
मजसी चांदणे छळे
जयश्री
2 comments:
वा!!! अजून एक झकास कविता!!!
प्रमोद देव
aataa tujhyaa sagaLyaa kavitaa veD lavaNaar bahutek malaa :)
Post a Comment