Saturday, January 13, 2007

सूर्यास्त

का लागली दृष्ट तेजोनिधीला
अवेळी कसा आज सूर्यास्त झाला

अर्ध्यातूनी सोडूनी डाव ऐसा
शरण भास्करा तू निशेला कसा

बांधुनी पैंजणे सावळ्या सावल्यांची
कशी सांज निमिषात उतरुन आली

अंधार डोही धरा दीनवाणी
कशी भासते आज केविलवाणी

कंटाळवाणी प्रतिक्षा रवीची
आस वेड्या जीवाला नव्याने उषेची

जयश्री

1 comment:

रोहिणी said...

बांधुनी पैंजणे सावळ्या सावल्यांची
कशी सांज निमिषात उतरुन आली

फार छान कल्पना आहे... मस्त...