Sunday, December 17, 2006

मळभ

काही सुचतच नाहीये आज
काय होतंय काही कळतच नाहीये आज
सगळ्यांमधे असूनही वाटतंय एकटं का
सारं जवळ असूनही ही हुरहुर का
काहीतरी तुटतंय हा भास का
हातून काहीतरी निसटतंय हा आभास का
कशात रमवावं मन हे खुळं
मनाचं वागणं का नेहेमीपेक्षा निराळं
कशामुळे आलंय हे मळभ आकाशात
त्याचीच तर सावली नव्हे ना अंतरात
सारंच भासतंय करुण अन्‌ उदास
हट्टी जीवाची ही कसली मिजास
पुरे झाला आता हा खुळचट खेळ
वेडावतेय तुला ही रम्य सांजवेळ
देवापुढची समई शांत, प्रसन्न हसतेय
अजूनही निराशा ही मग का घर करतेय
बघ त्या ज्योतीकडे डोळे एकदा भरुन
हृदयातला अंध:कार कधीच गेलाय पळून
आता स्वच्छ, नितळ मनाच्या गाभा-यात
होऊ दे एका नव्या दिवसाची सुरवात

जयश्री

3 comments:

Parag said...

Nice one... awadali...Madhech kadhitari yeto ha anubhav... "सगळ्यांमधे असूनही वाटतंय एकटं का" he me anubhavlay...
Me kavita vachat nahi vishesh blog varrcha... pan this one was good.

-Parag.

Anonymous said...

जयश्री

नेहमीपेक्षा निराळा मूड दिसतोय तुझा. तोही छान व्यक्त केला आहेस....

Amogh said...

Ashi paristithi barechda yete bahuda prateykalach. Khup chan jhali ahe kavita.... saglyat mahtwache mhanje... swat:chya prashnanna swat:ch uttar dilay.. too good