Thursday, January 28, 2021

वृत्त - अनलज्वाला

वृत्त – अनलज्वाला 
मात्रा – ८ ८ ८

कणाकणाला व्यापुन उरते तुझी आठवण
आई मजला व्याकुळ करते तुझी आठवण

आयुष्याला कवेत घेते तुझी आठवण 
भिजल्या डोळ्यातुन पाझरते तुझी आठवण

चुकते जेव्हा रागे भरते तुझी आठवण
प्रेमाचेही शिंपण करते तुझी आठवण

अधिकाराने विचारतेही तुझी आठवण
कर्तव्याची जाणिव करते तुझी आठवण 

पळापळीने दमून करते तुझी आठवण
श्रांत मनाला मग सावरते तुझी आठवण

संयम, शांती रोज शिकवते तुझी आठवण
सदा यशाचे कौतुक करते तुझी आठवण

आई झाले आता अधिकच तुझी आठवण
लेक होउनी कुशीत शिरते तुझी आठवण

जयश्री अंबासकर

Saturday, January 16, 2021

अहान

 अहान... तुला वाढदिवसाच्या खूप खूप शुभेच्छा आणि शुभाशीर्वाद !! खूप मोठ्ठा हो.... !! खूप मज्जा कर... !!

तुझ्या गंमतीजमती ह्या व्हिडियोत बघताना तुला खूप मज्जा येणारे... !!
~~~~~~~~~~~~~~~
काव्य आणि सादरीकरण - आज्जी - जयश्री अंबासकर
व्हिडियो आणि ओरीजनल बॅकग्राऊंड म्युझिक - मामू - अद्वैत अंबासकर


Saturday, January 09, 2021

वृत्त - सुमुदितमदना

वृत्त – सुमुदितमदना
मात्रा – ८ ८ ८ ३

रंगमहाली वाट पाहते भरून हिरवा चुडा
क्षण मज भासे युगासारखा उशीर का एवढा
या देहाची मैफिल अवघी तुझ्याचसाठी प्रिया
स्वप्न पाहते संसाराचे खुलते माझी रया

सोळा श्रृंगारांनी सजले घमघमतो केवडा
ओसंडुनिया पहा वाहतो सौंदर्याचा घडा
किती काळ मी कुडीत वणवा सुलगत ठेवू असा
तरूण आहे स्वप्न तोवरी ये ना तू राजसा

प्रतिक्षेत मग जाळत गेल्या दाहक रात्री अशा
किती मैफिली सजवत राहू देहाच्या मी अशा
जीवापाड मी प्रेम करावे असा नसे का कुणी
करेल का स्वीकार कुणी हा माझा जागेपणी

ओसरलेली मैफिल करते केविलवाणी दशा
सैरभैर मग फरफटलेल्या भरकटलेल्या दिशा
जीव नकोसा जरी वाटतो जगावेच लागते
रुक्ष कोरडे जीवन ओझे ओढावे लागते

कधीतरी मग ऐकू येतो मंजुळ पावा तुझा
ओढ लागते पैलतिराची ध्यास जिवाला तुझा
तगमग थांबुन देहाची या मना मिळे शांतता
भोगसोहळ्यातुनी होतसे देहाची मुक्तता

✍जयश्री अंबासकर
#गोदातीर्थ_उपक्रम

Tuesday, January 05, 2021

देवद्वार/अभंग छंद

स्वार्थात रमलो। जन्म गेला व्यर्थ।
सुखासाठी शर्थ । केली फार ॥

सुख ना मिळाले। झाली वणवण।
सदा भुणभुण। सुखासाठी ॥

स्वतःसाठी फक्त । जगलो केवळ ।
किती हे पोकळ । जिणे झाले ॥

कसे व्हावे सदा । माझ्याच मनीचे
कौतुक स्वतःचे। पुरे आता ॥

संध्याकाळ झाली। आयुष्याची जेव्हा।
आकळले तेव्हा। ज्ञान थोडे ॥

दुःखात लागतो । पाठीवर हात
तशी लागे साथ । सुखातही ॥

जिणे स्वतःसाठी । नसतेच जिणे ।
मनाचे मरणे । हेच असे ॥

✍जयश्री अंबासकर