निवांत संध्या हवा नशीली
असे बहाणे मिळून यावे
खट्याळ लाटा गळ्यात गाणी
असे तराणे जुळून यावे
भल्या पहाटे कधी तरी तू
लपून यावे, जपून यावे
तरंग माझ्या मनी उठावे
असेच काही घडून यावे
गुलाब गाली फुलून यावे
दवापरी मी टिपून घ्यावे
सवाल सारे विरून जावे
असेच काही घडून यावे
तुझ्या सवे या फितूर गात्री
नवेच गाणे सजून यावे
पुन्हा पुन्हा मी जगून घ्यावे
असेच काही घडून यावे
जयश्री
3 comments:
पुन्हा एकदा 'अवि'स्मरणीय कविता!
वाह...
तुझ्या कविता गुणगुणायची सवय लागत चाललीये
मनातल्या मनात वाचुन समाधान होतच नाही अजीबात :)
तुमच्या सगळ्याच कविता छान आहेत :-) पण नवरस विशेष आवडली.
Post a Comment