बाहेर पावसाने, थैमान घातलेले
हृदयात आठवांचे, काहूर पेटलेले
झड लागली कधीची, थांबेचना कशाने
आक्रोश हा घनांचा, आभाळ फाटलेले
अश्रूस पूर येता, दु:खास कोंब आले
बहरेल दु:ख माझे, अश्रूत पोसलेले
डोळ्यात आटलेल्या, वैराण भावनांच्या
होळीत खाक झाले, नवस्वप्न पोळलेले
दु:खात वेढलेल्या, या झोपडीत माझ्या
येईल का पुन्हा सुख, दारात थांबलेले
जयश्री अंबासकर
