तो माझा (?)

तो आला अन्‌ दारी माझ्या बरसुन गेला

गोड गुलाबी संमोहन तो पसरुन गेला

माझा होता, केवळ माझा होता जेव्हा

बाकी नाती होता तेव्हा विसरुन गेला

रमले होते संसाराच्या खेळामध्ये

नाही कळले डाव कधी तो उधळुन गेला

नाते ताजे उरले नाही बाकी आता

आठव का मग श्वासांनाही उसवुन गेला

काळोखाची ओळख गहरी झाली होती

कां तो येवुन अंतर माझे उजळुन गेला

दरवळ सरला, सुकल्या होत्या माझ्या बागा

हलका शिडकावा का मजला फुलवुन गेला

जयश्री अंबासकर

ओली सांज

सांज उतरती ओली

का लावुन हुरहुर जाते

मन गाभा-यात कशाचे

काहूर पेटवुन जाते

अर्घ्यातुन पागोळ्यांच्या

सुखसर्वस्वाचे दान

चुकविती बापुडी कौले

कुठल्या जन्मीचे ऋण

संन्यस्त घरांच्या भिंती

निथळती, गळती संथ

गतवैभव स्मरुनी सारे

ढाळती आसवे मंद

काळोखाचा विळखा मग

अधिकच काळा होतो

वाटते निसटले सारे

अन्‌ जीव घाबरा होतो

उदरातुन काळोखाच्या

उमलावा प्रेमपिसारा

स्पर्शातुन उमजत जावा

जगण्याचा अर्थ निराळा

जयश्री अंबासकर