Thursday, May 23, 2024

गुनाह कर लो

मुहब्बत में आज फिर से हमें तबाह कर लो
इजाजत है आज फिर से वही गुनाह कर लो

निभायेंगे साथ आपका, हमसफर कर लो 
चाहे अपनी मंजिल से हमें गुमराह कर लो

शिद्दत से मिली है मुहब्बत, यकी कर लो
अब तो कमबख्त दिल का इस्लाह कर लो

आशकी के इम्तिहान चाहे बेइंतहा कर लो
वजूद की हमारे थोडी तो परवाह कर लो

फासले कम हो जाए ऐसा इंतजाम कर लो
मंजूर है सौदा हमें जनाब, हां निकाह कर लो

जयश्री अंबासकर 
२३ मे २०२४

Thursday, April 18, 2024

मनडोह

आकाश पेटले होते
त्या कातर संध्याकाळी
अंतरात उमटत होत्या
विरही कवितेच्या ओळी

कासाविस गूढ उदासी
चादर काळोखी वरती
श्वासांची नुसती धडपड
हृदयाच्या वेशीवरती

व्याकुळ अस्वस्थ क्षणांच्या
पलित्यांचे नृत्य सभोती
संभ्रमात मनडोहाच्या
खळबळ आगंतुक होती

विवरात कृष्ण एकांती
चाहूल कुणाची होती
अंधार भेदुनी किरणे
हलकेच उतरली होती

भ्रम संभ्रम नैराश्याचे
निमिषात वितळले होते
तिमिरात गडद रात्रीच्या
मन लख्ख उजळले होते

जयश्री अंबासकर

Sunday, February 25, 2024

कुर्बान हम पे कुदरत हुई है

हमको किसीसे उल्फत हुई है
धरती बदलके जन्नत हुई है

उनकी जरासी बस हां हुई है
देखो दिवानी हालत हुई है 

दिल में खुशी की दस्तक हुई है
कुर्बान हम पे कुदरत हुई है

गुस्ताख आंखे कुछ कह गयी है
पहली दफा ये जुर्रत हुई है

थोडी शराफत, थोडी शरारत
ऐसी हमारी नीयत हुई है

मांगे खुदासे अब और क्या हम
पूरी हमारी हसरत हुई है

जयश्री अंबासकर

Sunday, November 19, 2023

दे दो इजाजत

न बादल, न बिजली, न सावन की आहट
किताबों के पन्नों में बस सरसराहट 

कहां गुम हसीं और वो खिलखिलाहट 
क्यूं है उदासी में सहमा सा घूंघट 

पलकों में  कितनी गुमसुम शरारत
आंखों की बोली कहां है वो नटखट 

दुनिया जहां की छोडो शराफत 
अब तो जरा सी कर दो बगावत 

बदल दो जमाने से डरने की आदत 
करो अब तो दिल से दिल की हिफाजत 

गर है जरा सी खुद से मोहब्बत 
दिल को खुशी की दे दो इजाजत 

जयश्री कुलकर्णी अंबासकर

Thursday, November 16, 2023

आधी ये तू

मुक्त चांदणे विरघळण्याच्या आधी ये तू
प्राजक्ताच्या दरवळण्याच्या आधी ये तू

जखम केवढी जपतो झाकुन कौशल्याने
खपली निघुनी भळभळण्याच्या आधी ये तू

आठवणींनी पोखरलो आधीच केवढा
मुळापासुनी उन्मळण्याच्या आधी ये तू

रस्ता देखिल दमला चालुन माझ्या सोबत
कंटाळुन तोही वळण्याच्या आधी ये तू

मानत नाही कधीच कुठल्या अफवांना मी
किडा संशयी वळवळण्याच्या आधी ये तू

जयश्री कुलकर्णी अंबासकर

Saturday, August 05, 2023

सुख म्हणावे मी कशाला

कोण जाणे काय होता शाप सुंदरशा घराला
एक मोठा दोर होता टांगला त्याच्या छताला

नक्र अश्रुंचा किती पाऊस अन् आक्रोश झाला
मात्र माझ्या हुंदक्याचा खूप झाला बोलबाला

रोज एखादी असावी वेदनाही सोबतीला
त्याविना येणार नाही मोलही नुसत्या सुखाला

वार झाले जीवघेणे ना कधी भांबावले मी
फक्त एका सांत्वनेचा काळजाला भार झाला

शिल्प सुंदर मानसीचे त्या क्षणी साकारण्याला
हो विधात्यानेच छिन्नी घेतली घडवावयाला

अंतरीच्या भावनांचा कोंडमारा फार झाला
पावसाने साथ केली आसवे लपवावयाला

मी सुखाला गाठण्याचा यत्न आटोकाट केला
"काय व्याख्या तव सुखाची," प्रश्न पाठोपाठ आला

जयश्री अंबासकर

Wednesday, July 19, 2023

आजाद रातें

सुनते सुनाते बतियाती रातें
हौले से होती मदहोश रातें

हां चांद भी तो बाहों में था तब
होती थी कितनी धनवान रातें

दिन भी खुशी से, थे जल्द ढलते
तुम्हारे लिये थी बेचैन रातें

होती कहां थी आजाद रातें
लेती थी लेकिन इल्जाम रातें

जीये जा रहा था तुम्हें गुनगुनाते
हुई जा रही थी कुर्बान रातें

गुमसुम हुई कब वो प्यारी सी बातें
लगने लगी अब ये अनजान रातें

लगती थी हमदर्द खामोश रातें
अब क्यूं हुई है बेदर्द रातें

✍️जयश्री अंबासकर 

Wednesday, July 12, 2023

सळसळते आहे

जुने सोडुनी नव्या दिशेला वळते आहे
दिशा मनाची पुन्हा नव्याने कळते आहे

दोन विकल्पांमधेच उत्तर दडले होते
प्रश्न सोडला म्हणुन अता हळहळते आहे

थिजल्या होत्या काळजातल्या भावभावना
आपुलकीच्या शब्दाने विरघळते आहे

क्रूर नाट्य अनुभवले होते वात्सल्याचे
स्पर्शदंश ते जुने तरी कळवळते आहे

उभा ठाकला भूतकाळ साक्षात समोरी
खपली निघुनी जखम पुन्हा भळभळते आहे

छाटत जावे हात पाशवी समाजातले
इच्छा असुरी मनामधे वळवळते आहे

कडे कपारीतुनी जरी कोसळते आहे
लाट मनाची उंचच उंच उसळते आहे

अपुली त्रिज्या, व्यास आणखी परिघ ठरवला
वर्तुळ व्यापुन आनंदी सळसळते आहे

जयश्री अंबासकर 

Friday, June 30, 2023

पण तो आता परका होता

प्रसंग मोठा बाका होता
मारेकरीच काका होता

कळले आधी म्हणुन थांबला
वळणावरती धोका होता

पावसातली भेट अचानक
पण तो आता परका होता

त्याच्यासाठी काळजातला
चुकला माझा ठोका होता

जखम लागली पुन्हा भळभळू
एक उसवला टाका होता

जवळपास मी सदा रहावे
एकच त्याचा हेका होता

आनंदी आहेस ना अता?
प्रश्नच त्याचा तिरका होता

आयुष्याच्या संध्याकाळी
परिसर ओकाबोका होता

✍️जयश्री अंबासकर