Monday, December 01, 2008

नवाच तू ... नवीच मी

मनासारख्या जोडीदारासोबत  आयुष्याची २२ वर्ष .... ‍ अन तरीही  नवाच तू...नवीच मी :) 

आयुष्य मी गुंफले
भोवती सख्या तुझ्या
स्वर्ग गवसला मला
भोवती सख्या तुझ्या

श्वास तू, मधुमास तू
सोबती हवास तू
तुझ्याविना अपूर्ण मी
आस तू, खास तू

आरंभ तू, अंत तू
गीत तू, संगीत तू
आयुष्य हे चांदणे
फ़क्त सदा हास तू

जयश्री

Wednesday, November 26, 2008

तू दिलेल्या वेदना

माझी ही गझल मायबोलीच्या प्रातिनिधीक गझल संग्रहासाठी निवडल्या गेलीये.   

तू दिलेल्या वेदना मी गात नाही
ती उधारी चुकविणे नशिबात नाही

पेलणे गांडीव तुजला शक्य नाही
मनगटी दुबळ्या तुझ्या ती बात नाही

भोगण्याचा शाप आहे नंदिनीला
आजही का आग प्रतिकारात नाही

जी नशा युद्धातल्या मरणात आहे
ती नशा लाचार या जगण्यात नाही

उंब-याशी थांबले पाऊल माझे
स्वागताला आसवे दारात नाही

का जपावे व्यर्थ मी झोळीस माझ्या
आज पुरते दु:ख ही पदरात नाही

जयश्री 

Sunday, November 23, 2008

कधीच नाही

का बंध रेशमाचे जुळले कधीच नाही
चित्रात रंग माझ्या भरले कधीच नाही

त्या सावळ्याच होत्या रात्री फिरून माझ्या
देहात चांदणे मग फुलले कधीच नाही

बरसात ही सुरांची तव मैफ़लीत होते
मज त्या सरींत भिजणे जमले कधीच नाही

डोळ्यात जागलेल्या रात्री कितीक माझ्या
स्वप्नात भेटणे तुज सुचले कधीच नाही

जखमा दिल्या जगाने, बुजल्या तशाच सा-या
का घाव तू दिलेले भरले कधीच नाही

जग जिंकले सदा मी, जिंकेन मी पुन्हा ते
का जिंकणे तुला मज जमले कधीच नाही

जयश्री

Tuesday, November 18, 2008

रितेपण

श्वासांचं गुदमरणं काही नवीन नाही आताशा
तू मनात नुसता डोकावलास जरी.. 
तरी एक मोठ्ठा आवंढा घशात...
आणि मनाची उलाघाल थेट डोळ्यांपर्यंत.
...
वर्तमानातल्या प्रत्येक गोष्टीला 
तुझ्याशी रिलेट करणं....
आपसूकच !!
पण तू कुठेच नसल्यामुळे आलेलं रितेपण...
असंच गुदमरतं....व्यक्तच होता येत नाही त्याला.
अधून मधून स्वप्नांचं खेळणं येतं मदतीला
खेळत बसते तास्‌ न्‌ तास
अगदी भान हरपून....
तुझ्याशीच असतो डाव मांडलेला
पण जिंकणार तूच...
मी मात्र तुझ्या विजयावर कायम खुश...
तुझ्या जिंकण्याचं मला नेहेमीच कौतुक वाटतं.
तुझ्यावर विजय मिळवावा असं कधी वाटलंच नाही मला
पण....
एकदा तरी मलाही जिंकू दे ना....
मी जिंकल्यावर कधी तरी टाळ्या वाजव...
अगदी मनापासून...
मलाही आवडेल रे ते....!!
...
राहिलं.... 
असू दे.
पण खेळ नको संपवूस रे...
मला खेळायचंय तुझ्यासोबत.
तुझ्या प्रत्येक विजयी खेळीचा भागीदार व्हायचंय
प्लीज... 
...
कंटाळलास का रे...
नाही त्रास देणार मी तुला...
नाही बोलावणार खेळायलाही
पण.... मला सांग..
तुला मी आठवेन ना रे....
खूप खूप दूर गेल्यावरही...
कधी तरी...
एकदा तरी...

जयश्री

Monday, September 22, 2008

जरा जरा तू तसा

असा रे कसा तू....... माझ्या अगदीच वेगळा !! कदाचित म्हणूनच तू मला आवडतोस :) पण मला कोडं मात्र नेहमीच पडतं......

जरा जरा तू तसा,
जरा जरा मी अशी
रंग वेगळे जरी
प्रीत ही अशी कशी

शब्द ना तुझ्याकडे
मौनखेळ हा तुझा
नेत्र फ़क्त बोलती
मूकभावना तुझ्या
माझेच मुक्त बोलणे
अवखळ सरीता जशी
बोलक्या मौनातली
प्रीत ही अशी कशी

शर्वरी उन्मुक्त मी
चंद्र तूच लाजरा
रम्य एकांती का
लांब तू जरा जरा
तारका खट्याळ मी
मोहवू तुला कशी
चंद्र तारकातली
ओढ ही अशी कशी

दाटले आभाळ तू
अवनी आतूर मी
धुंद बरसणे तुझे
तृप्त मी, पूर्ण मी
प्रीत आगळी तुझी
रीत ही अशी कशी
मात मीच देऊनी
तुझीच जीत रे कशी

जयश्री अंबासकर

Saturday, May 24, 2008

ऊफ़.......!!

आजकालच्या मुलांची खरंच दया येते... त्यांना कशा कशा दिव्यातून जायला लागतं.... आणि त्यांच्यामुळे त्यांच्या आईवडिलांना सुद्धा..... अशाच एका दिव्यातून तावून सलाखून बाहेर पडलेली आणखी एक हिंदी कविता :)

उफ़ ! ये टेलीफ़ोन की घंटी

टेलीफ़ोन की घंटी बजी

खुषहाली की लहर फ़ैली
प्रियजनोंके आने की
हमको ये खुषखबर मिली

टेलीफ़ोन की घंटी बजी
दिल की धडकन तेज हुई
दादाजी की तबियत की
चिंता थोडी कम हुई

टेलीफ़ोन की घंटी बजी
कैसी उलझन फ़िर दे गई
उफ़ ! ये कैसी मुसीबत है
बजी नही तो भी गम है

टेलीफ़ोन की घंटी का है
जीवन मे नाता ऐसा
सुख दुख मे वो साथ हमारे
शोर लगे मीठा उसका

जयश्री

Wednesday, April 30, 2008

आई

माझ्या मुलाला शाळेत आईवर कविता लिहून आणायला सांगितली होती पण हिंदीतून.... नेटवर शोधली खूप पण मिळाली नाही.... मग काय अस्मादिकांनीच थोडा प्रयत्न केला आणि ही कविता जन्माला आली.

मेरी माँ.... तुझे सलाम !!

प्रेममयी तुम न्यारी सी तुम
सुखद क्षणों की एक फ़ुहार तुम

ठंड लगे तब गरम धूप तुम
तपती आग में नरम छाव तुम

डर लागे तब आश्वासक तुम
जब हूँ अकेला मित्र खास तुम

हरेक जीत में उत्सव हो तुम
हर पीडा में सांत्वन हो तुम

मेरे तन में, मेरे मन में
सदा बसी तुम, सदा साथ तुम

यदी तुम्हे देखना है भगवन्‌
आ जाओ मेरे घर में तुम

मेरी माँ है मेरा भगवन्‌
मेरी माँ है मेरा जीवन

तुझको पाकर धन्य हो गया
माँ हैं तुझको शत शत वंदन

जयश्री

Sunday, March 09, 2008

Tuesday, February 19, 2008

योग कांचनाचा

आयुष्य स्वत:साठी जगणारे भरपूर लोक असतात पण स्वत:चं आयुष्य फ़क्त दुस-यांसाठी देणारे फ़ार थोडे लोक असतात........ अशोक हा त्यातलाच ...... माझ्या नणंदेचा नवरा ...... त्याने आयुष्याचं अर्धशतक दमदारपणे झळकवलं त्याच्या ५० व्या वाढदिवशी पुढच्या झुंजार शतकी खेळीसाठी दिलेल्या ह्या शुभेच्छा !

प्रिय अशोक,
आयुष्याचा मध्य आला

कांचनाचा योग आला
तृप्त या तव जीवनाचा
दुग्धशर्करायोग आला

ऋण ते मातापित्याचे
केव्हाच तू उतरुन गेला
बंधु-भगिनींना सदा तू
संकटी तारुन गेला

सहजीवनाचा तू असा
समृद्ध पाया रोवला
शिरी राणीच्या तुझ्या तू
प्रिती तुरा रे खोवला

धाक असूनी आदराचा
मित्र बनला तू मुलांचा
गुंफ़ली नाती अशी तू
प्रिय बनला हर दिलाचा

जीवनी तुझिया सदा या
घडो आनंद सोहळे
लाभो तुला हे दीर्घ आयु
सार्थ आणिक आगळे

वर्धापनाच्या या दिनी रे
एक आहे मागणे
नित्य आम्हाला दिसू दे
गोड तव हे हासणे

जयश्री